Όταν της Susan Smith ιστορία της μεταδόθηκε για πρώτη φορά στο κοινό, εμφανίστηκε ως μια απελπισμένη μητέρα που ζητούσε απεγνωσμένα την επιστροφή των δύο παιδιών της. Αλλά η συμπάθεια που κέρδισε γρήγορα εξασθένησε καθώς τα στοιχεία άρχισαν να δείχνουν ότι ήταν υπεύθυνη για το θάνατο των γιων της.

Η Susan Leigh Vaughan γεννήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου του 1971 στην Union της Νότιας Καρολίνας. Είχε μια ασταθή παιδική ηλικία. Ο πατέρας της αυτοκτόνησε και η ίδια κακοποιούνταν για χρόνια από τον πατριό της. Ως αποτέλεσμα άρχισε να υποφέρει από κατάθλιψη και προσπάθησε να αυτοκτονήσει σε περισσότερες από μία περιπτώσεις. Αυτό την ακολούθησε σε διάφορες σχέσεις με σκαμπανεβάσματα, μεταξύ των οποίων και αυτή που ξεκίνησε με τον David Smith. Οι δύο τουςτελικά παντρεύτηκαν μόλις η Σούζαν έμεινε έγκυος, αλλά ακόμη και μετά τη γέννηση των δύο αγοριών τους, η σχέση τους παρέμεινε δύσκολη και υπήρχαν αδιακρισίες και από τις δύο πλευρές.

Κατά τη διάρκεια ενός από τους χωρισμούς τους, η Σούζαν άρχισε να έχει σχέση με τον Τομ Φίντλεϊ, ο οποίος ήταν γνωστός ως ένας από τους πιο περιζήτητους εργένηδες στην Ένωση. Με τον Φίντλεϊ, η Σούζαν πίστεψε επιτέλους ότι θα μπορούσε να έχει κάποια σταθερότητα στη ζωή της, αλλά, έκανε λάθος. Ο Φίντλεϊ δεν ήθελε την ευθύνη μιας έτοιμης οικογένειας- επίσης, δεν ήταν πεπεισμένος ότι το διαφορετικό τους υπόβαθρο και η Σούζανσυμπεριφορά απέναντι σε άλλους άνδρες ήταν κατάλληλη για μια δεσμευμένη σχέση. Της έστειλε ένα είδος επιστολής Dear John που της εξηγούσε όλα αυτά τον Οκτώβριο του 1994, και η Σούζαν θα έλεγε αργότερα ότι ποτέ δεν είχε νιώσει τόσο μόνη στη ζωή της.

Στις 25 Οκτωβρίου 1994, μια κλαμένη Susan βρέθηκε στο κατώφλι μιας κατοικίας κοντά στη λίμνη John D., ισχυριζόμενη ότι είχε πέσει θύμα ληστείας με αυτοκίνητο και ότι οι γιοι της, ο τρίχρονος Michael και ο 14 μηνών Alex, είχαν απαχθεί κατά τη διάρκεια του εγκλήματος. Για εννέα ημέρες, εκείνη και ο David παρακαλούσαν τον Τύπο για την ασφαλή επιστροφή των γιων τους, αλλά, σε πολλούς γνωστούς και αρχές, κάτι δεν φαινόταν σωστό.

Η ιστορία της Σμιθ ήταν γεμάτη κενά και κάθε φορά που την ρωτούσαν για το περιστατικό άλλαζε την ιστορία της. Έκανε διάφορα τεστ πολυγράφου, τα οποία ήταν όλα ατελέσφορα. Πολλοί από τους φίλους της μιλούσαν για το πώς η Σούζαν ρωτούσε συνεχώς αν ο Φίντλεϊ ερχόταν να τη δει, κάτι που το έβρισκαν περίεργο για μια γυναίκα που θα έπρεπε να είναι συντετριμμένη για τα εξαφανισμένα παιδιά της.

Εννέα ημέρες έντονου ελέγχου και προσοχής από τα μέσα ενημέρωσης ώθησαν τη Σούζαν να ομολογήσει. Τη νύχτα της 25ης Οκτωβρίου, είχε οδηγήσει στο δρόμο με τους δύο γιους της στο πίσω κάθισμα, νιώθοντας μοναξιά και αυτοκτονικές τάσεις. Οδήγησε στη λίμνη John D. και, σχεδιάζοντας αρχικά να κυλήσει στη λίμνη με το αυτοκίνητο, εγκατέλειψε τα σχέδιά της, βγήκε έξω και παρακολούθησε το αυτοκίνητο, με νεκρά, να κυλάει στο νερό. Κατάφερε να δώσειαρχές την τοποθεσία του αυτοκινήτου και δύτες το βρήκαν μαζί με τα πτώματα των δύο μικρών της γιων. Στη δίκη της, η ομάδα υπεράσπισής της ισχυρίστηκε ότι η Σούζαν είχε διαταραχή εξαρτημένης προσωπικότητας και σοβαρή κατάθλιψη, υποστηρίζοντας ότι η ανάγκη της για μια σταθερή σχέση με τον Φίντλεϊ υπερίσχυσε της ηθικής της κρίσης για τη διάπραξη αυτού του εγκλήματος. Καταδικάστηκε τον Ιούλιο του 1995 για τους φόνους, αν και ήταν δεν δίνεται τη θανατική ποινή. Μετά τον εγκλεισμό της, δύο δεσμοφύλακες απολύθηκαν αφού παραδέχτηκαν ότι κοιμήθηκαν με τη Σούζαν, με αποτέλεσμα να μεταφερθεί πολλές φορές μέσα στο σωφρονιστικό σύστημα. Αυτή τη στιγμή εκτίει την ποινή της στο σωφρονιστικό ίδρυμα Leath στο Γκρίνγουντ της Νότιας Καρολίνας και έχει δικαίωμα αναστολής το 2024.