قتل رئیس جمهور ویلیام مک کینلی

ویلیام مک کینلی به عنوان بیست و پنجمین رئیس جمهور ایالات متحده خدمت کرد و در 6 سپتامبر 1901 سومین رئیس جمهور آمریکا شد. رئیس جمهور ترور شود

در اوج پیروزی پس از جنگ اسپانیا و آمریکا، رئیس جمهور مک کینلی از نمایشگاه پان-آمریکایی در بوفالو، نیویورک بازدید کرد. دیدار دو روزه رئیس‌جمهور، شور و هیجان زیادی را برانگیخت و تعداد بی‌سابقه‌ای از جمعیت را برای دیدار با وی به ارمغان آورد. سخنرانی مک کینلی در شب 5 سپتامبر بیش از 116000 شرکت کننده داشت.

روز بعد، 6 سپتامبر، مک کینلی در یک فرصت ملاقات و خوشامدگویی در معبد موسیقی شرکت کرد. در اینجا به بازدیدکنندگان فرصت داده شد تا با رئیس جمهور دست بدهند. موکلان و متحدان نزدیک رئیس جمهور از یک سوء قصد احتمالی بیم داشتند و نسبت به این رویداد هشدار دادند. آنها معتقد بودند که یک رویداد عمومی در یک سالن باز مانند معبد موسیقی برای چنین برخوردهای نزدیک بسیار خطرناک است. با این حال، مک کینلی اصرار داشت که مراسم طبق برنامه پیش برود، و در یک مصالحه، کارکنان ریاست جمهوری پلیس و سربازان بیشتری را به جزییات معمول سرویس مخفی اضافه کردند.

در میان جمعیت بازدیدکنندگان مشتاق، 28 سال وجود داشت. -کارگر قدیمی کارخانه، لئون چولگوس. Czolgosz یک آنارشیست شناخته شده بود که همانطور که بعداً در اعترافات پلیس گفته شد، تنها با هدف قتل به نیویورک آمد.مک کینلی. در حالی که چولگوس برای ملاقات با رئیس جمهور آماده می شد، هفت تیر خود را در یک دستمال سفید پیچید و طوری به نظر می رسید که در آن روز گرم فقط یک حوله عرقی در دست دارد.

تقریباً در ساعت 4:07 بعد از ظهر، مک کینلی و چولگوس چهره به چهره ملاقات کرد. در حالی که چولگوس تپانچه اش را بالا برد و دو گلوله در فاصله تیراندازی شلیک کرد، رئیس جمهور با لبخندی روی صورتش دستش را دراز کرد. یک گلوله به دکمه کت مک کینلی اصابت کرد و به جناغ جناغ او اصابت کرد، در حالی که گلوله دیگر مستقیماً از شکم او عبور کرد.

گفته می شود لحظاتی پس از شلیک گلوله ها، در حالی که مک کینلی همچنان در شوک ایستاده بود، سکوت بر جمعیت حاکم شد. سکوت زمانی شکسته شد که یکی دیگر از حاضران، جیمز "بیگ جیم" پارکر، چولگوس را مشت کرد تا شلیک سوم را متوقف کند. بلافاصله پس از آن، سربازان و پلیس به قاتل حمله کردند و او را مورد ضرب و شتم قرار دادند. تا زمانی که مک کینلی که از زخم هایش خونریزی می کرد، دستور داد نزاع متوقف شود.

مک کینلی به سرعت از معبد موسیقی خارج شد و مستقیماً به بیمارستان نمایشگاه پان-آمریکن منتقل شد. به محض رسیدن، او تحت عمل جراحی اضطراری قرار گرفت. جراح توانست زخم را به معده بخیه بزند، اما نتوانست محل گلوله را پیدا کند.

روزها پس از حمله، به نظر می رسید مک کینلی در حال بهبودی از این رویداد است. معاون رئیس جمهور تئودور روزولت آنقدر به وضعیت رئیس جمهور اطمینان داشت که حتی به یک سفر کمپینگ به کوه های آدیرونداک رفت. با این حال، در 13 سپتامبر، مک کینلیوضعیت بحرانی شد، زیرا بقایای گلوله باعث ایجاد قانقاریا در دیواره های داخلی معده رئیس جمهور مک کینلی شد.

تقریباً در ساعت 2:15 بامداد 14 سپتامبر، مسمومیت خون رئیس جمهور مک کینلی را کاملاً بلعیده بود و او با همسرش در کنارش درگذشت.

قبل از اینکه مک کینلی حتی بمیرد، لئون چولگوس در زندان بوفالو تحت بازجویی پلیس نیویورک و کارآگاهان قرار داشت. او مدعی شد که این گلوله ها را در حمایت از آرمان آنارشیستی شلیک کرده است. او در اعترافات خود مدعی شد: "من به شکل حکومت جمهوری خواهان اعتقادی ندارم و معتقدم که ما نباید قوانینی داشته باشیم."

Czolgosz ادعا می کند که رئیس جمهور مک کینلی را در سراسر بوفالو تعقیب کرده است، و او دو بار دیگر قبل از رویداد مرگبار در 6 سپتامبر تلاش کرد تا او را ترور کند. به دلیل امنیت فراوان نتوانست ماشه را در آنجا بکشد. او همچنین مدعی شد که به بازیگری در سخنرانی شب گذشته فکر کرده است.

چولگوس گفت: "من رئیس جمهور را به نفع مردم زحمتکش کشتم." "من برای جرمم متاسف نیستم."

محاکمه چولگوس بسیار سریعتر از استانداردهای امروزی در 23 سپتامبر 1901 آغاز شد. تنها پس از 30 دقیقه مشورت، هیئت منصفه او را در قتل رئیس جمهور مقصر تشخیص داد. ویلیام مک کینلی و او را به اعدام با صندلی برقی محکوم کرد.در 29 سپتامبر 1901، چولگوس در زندان آبورن نیویورک اعدام شد.

تئودور روزولت، معاون رئیس جمهور، پس از درگذشت مک کینلی، مسئولیت را بر عهده گرفت و بعداً تلاش برای ترور خود را تجربه کرد.