Czym jest ułaskawienie?

Ułaskawienie to metoda, za pomocą której władza wykonawcza legalnie wybacza komuś przestępstwo i przywraca prawa utracone po skazaniu. Ułaskawienia różnią się od uniewinnień; nie są uznaniem niesłusznego skazania, a jedynie przywróceniem statusu cywilnego, jaki dana osoba miała przed skazaniem.

Istnieje kilka różnych rodzajów ułaskawień, które różnią się w zależności od stanu. W systemie federalnym istnieją pełne ułaskawienia i ułaskawienia warunkowe. Pełne ułaskawienie przywraca skazanemu status, jaki miał przed skazaniem. Wszelkie utracone prawa zostają przywrócone. Akta nie są jednak wymazywane. Warunkowe ułaskawienie może zostać wydane w zamian za coś; ułaskawienie zostanie przyznanejeśli dana osoba spełni określony warunek lub zastosuje się do żądania.

Dlaczego ułaskawienia mają znaczenie?

W Stanach Zjednoczonych, gdy ktoś popełnia przestępstwo, traci wiele swoich praw. Stany różnią się nieznacznie pod względem tego, co dokładnie przestępcy tracą po wyroku skazującym, ale zazwyczaj obejmuje to utratę praw wyborczych, posiadania broni palnej i zasiadania w ławie przysięgłych. Istnieje kilka różnych wariantów tego, co dzieje się po skazaniu za przestępstwo, w zależności od stanu. Cztery stany, Iowa, Floryda, Virginia iW stanie Kentucky każdy skazany za przestępstwo jest trwale pozbawiony praw obywatelskich, chyba że rząd zatwierdzi przywrócenie praw danej osobie, zazwyczaj poprzez ułaskawienie.

W innych stanach zależy to od rodzaju popełnionego przestępstwa. W Arizonie osoby skazane za dwa lub więcej przestępstw są trwale pozbawione prawa do głosowania. W przypadku skazania tylko za jedno przestępstwo prawo do głosowania jest przywracane po odbyciu kary. W Mississippi istnieje dziesięć rodzajów przestępstw, które powodują trwałą utratę prawa do głosowania. Istnieje kilka innych stanów, w tym Wyoming, Nevada,Delaware i Tennessee, które mają różne przepisy i ograniczenia oparte na rodzaju przestępstwa lub liczbie wyroków skazujących za przestępstwo.

W 19 stanach prawo do głosowania jest automatycznie przywracane po zakończeniu odbywania kary, w tym kary więzienia, zwolnienia warunkowego i zawieszenia. W pięciu stanach prawo do głosowania jest automatycznie przywracane po zakończeniu odbywania kary więzienia i zwolnienia warunkowego, a osoby przebywające na zwolnieniu warunkowym mogą głosować.

12 stanów i Dystrykt Kolumbii automatycznie przywracają prawo do głosowania w momencie zwolnienia z więzienia. Przestępcy mogą głosować, chyba że są faktycznie osadzeni w więzieniu, po zwolnieniu ich prawo do głosowania jest automatycznie przywracane. Wreszcie, istnieją dwa stany, Maine i Vermont, które nie pozbawiają praw wyborczych osób skazanych za przestępstwa.

Kto ma prawo do ułaskawienia?

Ułaskawienia są zazwyczaj przyznawane przez władzę wykonawczą. W stanach jest to gubernator, a w przypadku przestępstw federalnych - prezydent. We wszystkich stanach prawo do ułaskawienia ma pewna kombinacja gubernatora i ustawodawcy. Istnieje kilka stanów, w których o ułaskawieniu decyduje wyłącznie Rada ds. Ułaskawień i Zwolnień Warunkowych. Stany te obejmują między innymi Alabamę, Connecticut, Georgię, Nevadę i Karolinę Południową.Nie oznacza to, że gubernator nie może brać w tym udziału; na przykład w Nevadzie gubernator zasiada w Radzie Ułaskawień.

W przypadku naruszeń kodeksu DC, prezydent ma prawo ułaskawić przestępców. W przypadku niektórych naruszeń rozporządzeń miejskich, burmistrz DC również ma prawo do ułaskawienia.

Prezydent ma władzę wykonawczą w zakresie ułaskawienia za przestępstwa federalne. Władza ułaskawienia może być wykonywana jako złagodzenie wyroku lub ułaskawienie. Ułaskawienie to szeroki termin, który obejmuje wszystkie rodzaje władzy, jaką ma prezydent, aby wpływać na wyrok i status przestępców. Prezydent może ułaskawić tylko naruszenia prawa federalnego. Artykuł II, sekcja 2 Konstytucji przyznaje prezydentowiwładzę ułaskawiania: "i będzie miał władzę ułaskawiania za przestępstwa przeciwko Stanom Zjednoczonym, z wyjątkiem przypadków impeachmentu".

Różnica między ułaskawieniami prezydenckimi i gubernatorskimi

Główną różnicą między uprawnieniami prezydenta do ułaskawiania a uprawnieniami gubernatorów jest to, jak wiele swobody mają. Prezydent ma bardzo szerokie uprawnienia do ułaskawiania; może ułaskawić prawie każde przestępstwo federalne. Prezydenci mogą ułaskawić kogokolwiek chcą i nie ma przeglądu ani nadzoru nad ułaskawieniami prezydenckimi. Wiele stanów ma bardziej ograniczone uprawnienia do ułaskawiania. Jedynym prawdziwym ograniczeniem jest to, że prezydent może ułaskawić każdego, kogo chce.dla prezydenckich ułaskawień jest impeachment.

Niektóre konstytucje stanowe zawierają postanowienie deklarujące, że tylko ustawodawcy, a nie gubernator, mogą ułaskawić zdrajców. Wiele stanów wymaga również, aby dana osoba poprosiła o ułaskawienie w drodze formalnego procesu. Gubernatorzy zazwyczaj muszą czekać na ułaskawienie do momentu skazania, prezydenci mogą ułaskawić przed skazaniem, tak jak Ford zrobił to w przypadku Nixona. Niektóre stany wymagają również, aby gubernator dostarczył pisemną prośbę o ułaskawienie.Nie ma takiego wymogu w przypadku ułaskawień prezydenckich.

W wielu stanach istnieje również rada ds. ułaskawień, która rozpatruje wnioski; decyzja nie należy wyłącznie do gubernatora. Często rada ds. ułaskawień pełni jedynie funkcję doradczą dla rządu; nie może ona uchylić decyzji gubernatora o ułaskawieniu.

W Departamencie Sprawiedliwości istnieje Biuro Prokuratora ds. Ułaskawień, do którego prezydent może zwrócić się o wskazówki. Prezydent nie musi jednak słuchać ich rad ani zaleceń. Ułaskawienia prezydenckie są ogólnie znacznie mniej ograniczone niż ułaskawienia gubernatorskie.

Wytyczne dotyczące ułaskawień

Złagodzenie kary i ułaskawienie to zupełnie inne procesy. Złagodzenie kary częściowo lub całkowicie skraca wyrok. Złagodzenie kary nie zmienia faktów skazania ani nie sugeruje, że dana osoba jest niewinna. Niepełnosprawność cywilna, która ma zastosowanie po skazaniu, nie jest usuwana w przypadku złagodzenia kary. Aby kwalifikować się do złagodzenia kary, więzień musi miećrozpoczął odbywanie kary i nie może kwestionować wyroku skazującego w sądzie.

Z kolei ułaskawienie jest demonstracją przebaczenia ze strony rządzącego organu wykonawczego. Zazwyczaj są one przyznawane w przypadkach, gdy dana osoba przyjęła odpowiedzialność za swoje przestępstwo i wykazała się dobrym zachowaniem przez znaczny okres czasu po skazaniu lub zwolnieniu. Podobnie jak ułaskawienie, ułaskawienie nie oznacza niewinności; nie jest tym samym, co oczyszczenie z zarzutów. Ułaskawienieznoszą jednak kary cywilne, przywracając prawo do głosowania, zasiadania w ławie przysięgłych i sprawowania urzędu lokalnego lub stanowego.

Jeśli ktoś ubiega się o prezydenckie ułaskawienie, musi złożyć wniosek za pośrednictwem Biura Prokuratora ds. Ułaskawień (OPA), będącego częścią Departamentu Sprawiedliwości. Zgodnie ze stroną internetową OPA, osoba musi odczekać pięć lat po zwolnieniu z jakiegokolwiek rodzaju więzienia, zanim złoży wniosek o ułaskawienie. Jeśli skazanie nie wiązało się z faktycznym uwięzieniem, pięcioletni okres rozpoczyna się w dniu skazania.Prezydent może jednak zdecydować się na ułaskawienie kogoś w dowolnym momencie. Zasada pięciu lat dotyczy tylko tych, którzy przechodzą przez oficjalne kanały. Po pięciu latach oczekiwania OPA rozpatruje i bada wniosek, a następnie wydaje rekomendację prezydentowi. Tylko prezydent przeprowadza ostateczne rozpatrzenie wszystkich wniosków. prezydenckie ułaskawienia nie mogą byćJeśli prezydent odmówi ułaskawienia, wnioskodawca może spróbować ponownie dwa lata później.

Wytyczne dotyczące ułaskawień różnią się w zależności od stanu. W wielu stanach wniosek o ułaskawienie dostępny jest online. Zazwyczaj wniosek trafia do biura gubernatora lub stanowej komisji ds. ułaskawień/zwolnień warunkowych, jeśli taka istnieje. W niektórych stanach istnieją komisje ds. ułaskawień i zwolnień warunkowych, które rozpatrują wnioski, przeprowadzają dochodzenie, a następnie wydają zalecenia gubernatorowi, podobnie do funkcji pełnionej przez OPA.Czynniki brane pod uwagę zarówno w przypadku ułaskawień stanowych, jak i federalnych obejmują: dobre zachowanie, skruchę i przyjęcie odpowiedzialności za przestępstwo, powagę przestępstwa, pochodzenie i historię wnioskodawcy, w tym historię kryminalną. Prezydent, gubernator lub rada ds. ułaskawień rozpatruje każdy przypadek indywidualnie. W wielu stanach władze udzielają ułaskawień tylko w kilku przypadkach.okoliczności i musi istnieć doskonały powód, dla którego jest to zarówno zasłużone, jak i konieczne.

Kontrowersje wokół ułaskawień

W styczniu 2012 roku, odchodząc z urzędu, gubernator Mississippi Haley Barbour ułaskawił 210 więźniów stanowych. Barbour wywołał kontrowersje na początku swojej kadencji, ułaskawiając pięciu więźniów, którzy byli przydzieleni do pracy w rezydencji gubernatora. Czterech z pięciu, których ułaskawił, zabiło swoje żony lub dziewczyny. Piąty był osadzony za morderstwo i rabunek starszego mężczyzny. Spośród 210 więźniów, których ułaskawił, czterech zabiło swoje żony lub dziewczyny.Większość z nich była ułaskawiona w pełni, co oznaczało przywrócenie wszystkich praw. Prawie tuzin ułaskawionych w 2012 r. dotyczyło morderców, a dwóch ustawowych gwałcicieli. Reszta była skazana za jazdę pod wpływem alkoholu, włamanie i napad z bronią w ręku.

Jako gubernator Arkansas, Mike Huckabee ułaskawił tuzin morderców. Jeden z ułaskawionych mężczyzn, Wayne Dumond, zgwałcił i zabił dwie kolejne kobiety po zwolnieniu i ułaskawieniu.

Słynne prezydenckie ułaskawienia

Były prezydent Bill Clinton ułaskawił Patty Hearst, dziedziczkę porwaną przez Symbionese Liberation Army (SLA), która twierdziła, że przeszła pranie mózgu. Podczas prania mózgu Hearst pomagała SLA w napadach na banki i innych przestępstwach. Jej wyrok został po raz pierwszy złagodzony przez prezydenta Jimmy'ego Cartera pod koniec lat 70. Clinton ułaskawił także niejakiego Marca Richa, oszusta podatkowego o wartości 48 milionów dolarów. George H.W.Bush ułaskawił Caspara Weinbergera, człowieka skazanego za nielegalną sprzedaż broni Iranowi. Abraham Lincoln ułaskawił Arthura O'Bryana, skazanego za próbę bestialstwa. Jednym z najsłynniejszych ułaskawień pozostaje ułaskawienie prezydenta Nixona przez Geralda Forda za aferę Watergate. Jimmy Carter ułaskawił osoby uchylające się od poboru do wojska w Wietnamie. Ronald Reagan ułaskawił Marka Felta, "Głębokie Gardło". Franklin Roosevelt ułaskawił 3687 osób.osób w ciągu dwunastu lat urzędowania, więcej niż jakikolwiek inny prezydent. W ciągu ośmiu lat urzędowania Woodrow Wilson ułaskawił 2480 osób. Harry Truman ułaskawił 2044 osoby. Jednym z ułaskawionych przez Trumana był Japończyk, który oparł się poborowi do wojska podczas II wojny światowej. W ciągu sześciu lat Calvin Coolidge ułaskawił 1545 osób. Herbert Hoover ułaskawił więcej osób niż jakikolwiek prezydent na jedną kadencję, w ciągu zaledwie czterech lat.ułaskawił 1385 osób.