Af nedir?

Af, bir yürütme makamının bir kişiyi bir suçtan dolayı yasal olarak affettiği ve mahkumiyet sonrası kaybedilen hakları geri verdiği bir yöntemdir. Aflar beraatlerden farklıdır; haksız mahkumiyetin kabulü değildir, sadece kişinin mahkumiyetten önce sahip olduğu sivil statünün geri verilmesidir.

Eyaletten eyalete farklılık gösteren birkaç farklı af türü vardır. Federal sistemde, tam aflar ve şartlı aflar vardır. Tam af, hüküm giymiş kişiye mahkumiyetten önceki statüsünü geri verir. Kaybedilen tüm haklar eski haline getirilir. Ancak kayıtlar silinmez. Şartlı af, bir şey karşılığında verilebilir; bir af verilecektirkişinin belirli bir koşulu yerine getirmesi veya bir talebe uyması halinde.

Aflar neden önemlidir?

Amerika Birleşik Devletleri'nde, bir kişi ağır bir suç işlediğinde, birçok hakkını kaybeder. Eyaletler, suçluların mahkumiyet sonrası tam olarak ne kaybedecekleri konusunda biraz farklılık gösterir, ancak tipik olarak oy kullanma haklarının, ateşli silah sahipliğinin ve jüri hizmetinin kaybını içerir. Eyalete bağlı olarak, ağır bir mahkumiyetten sonra ne olacağına dair birkaç farklı varyasyon vardır. Dört eyalet, Iowa, Florida, Virginia veKentucky'de ağır bir suçtan hüküm giyen herkes için, hükümet genellikle af yoluyla bir kişiye haklarının iadesini onaylamadığı sürece, kalıcı hak mahrumiyeti vardır.

Diğer eyaletlerde bu durum işlenen suçun türüne göre değişmektedir. Arizona'da iki ya da daha fazla ağır suçtan hüküm giymiş kişilerin oy kullanması kalıcı olarak engellenmektedir. Sadece bir ağır suçtan hüküm giymiş kişilerin oy kullanma hakları cezanın tamamlanmasının ardından iade edilmektedir. Mississippi'de oy kullanma hakkının kalıcı olarak kaybedilmesine neden olan on tür ağır suç bulunmaktadır. Wyoming, Nevada gibi başka eyaletler de bulunmaktadır,Delaware ve Tennessee'de ağır suçun türüne ya da ağır suç mahkumiyetlerinin miktarına bağlı olarak farklı düzenlemeler ve kısıtlamalar bulunmaktadır.

19 eyalette, hapis cezası tamamlandıktan sonra oy kullanma hakkı otomatik olarak geri verilmektedir. Buna hapis, şartlı tahliye ve denetimli serbestlik dahildir. Beş eyalette, hapis ve şartlı tahliye tamamlandıktan sonra oy kullanma hakkı otomatik olarak geri verilmektedir, denetimli serbestlikte olanlar oy kullanabilmektedir.

12 eyalet ve Columbia Bölgesi, cezaevinden tahliye edildiklerinde oy kullanma haklarını otomatik olarak iade etmektedir. Suçlular, fiilen cezaevinde olmadıkları sürece oy kullanabilirler, tahliye edildiklerinde oy kullanma hakları otomatik olarak iade edilir. Son olarak, Maine ve Vermont olmak üzere iki eyalet, cezai mahkumiyetleri olanları haklarından mahrum bırakmamaktadır.

Affetme yetkisi kime aittir?

Aflar genellikle yürütme makamı tarafından verilir. Eyaletlerde bu makam vali, federal suçlarda ise başkandır. Tüm eyaletlerde vali ve yasama organının bir kombinasyonu af yetkisine sahiptir. Af kararlarının yalnızca Af ve Şartlı Tahliye Kurulu tarafından verildiği birkaç eyalet vardır. Bu eyaletler arasında Alabama, Connecticut, Georgia, Nevada, Güney Carolina ve diğerleri yer almaktadır.Bu, valinin katılımının yasak olduğu anlamına gelmez; örneğin Nevada'da vali Af Kurulunda yer almaktadır.

DC kanunlarına göre işlenen suçlar için başkanın suçluları affetme yetkisi bulunmaktadır. Belediye yönetmeliklerinin belirli ihlalleri için DC Belediye Başkanı da affetme yetkisine sahiptir.

Başkanın federal suçlar için yürütmeye ilişkin af yetkisi vardır. Af yetkisi, cezanın hafifletilmesi ya da af olarak kullanılabilir. Af, başkanın suçluların cezasını ve statüsünü etkilemek için sahip olduğu her türlü yetkiyi kapsayan geniş bir terimdir. Başkan sadece federal yasaların ihlallerini affedebilir. Anayasa'nın II. maddesi, 2. bölümü Başkana aşağıdaki yetkileri veriraf yetkisi: "ve suçlama durumları hariç, Birleşik Devletler'e karşı işlenen suçlar için af ve bağışlama yetkisine sahip olacaktır."

Başkanlık ve Valilik Afları Arasındaki Fark

Başkanın af yetkisi ile valilerin af yetkisi arasındaki temel fark, ne kadar hareket alanına sahip olduklarıdır. Başkanın çok geniş bir af yetkisi vardır; neredeyse tüm federal suçlar için af çıkarabilirler. Başkanlar istedikleri kişiyi affedebilir ve başkanlık afları için herhangi bir inceleme veya gözetim yoktur. Birçok eyaletin af yetkisi daha sınırlıdır. Tek gerçek sınırlamaBaşkanlık afları için suçlamalar.

Bazı eyalet anayasalarında, valinin değil, sadece yasama organının vatan hainlerini affedebileceğine dair bir hüküm vardır. Birçok eyalet ayrıca bir kişinin resmi bir süreç yoluyla af talebinde bulunmasını gerektirir. Valiler genellikle affetmek için mahkumiyet sonrasını beklemek zorundadır, Ford'un Nixon için yaptığı gibi Başkanlar mahkumiyetten önce affedebilir. Bazı eyaletler ayrıca valinin yazılı birneden affettiğini açıklaması ya da yasama organına izah etmesi gerekir. Başkanlık afları için böyle bir gereklilik yoktur.

Birçok eyalette, başvuruları inceleyen bir af kurulu da vardır; karar yalnızca valiye bağlı değildir. Çoğu zaman af kurulu yalnızca hükümete danışmanlık hizmeti verir; valinin affı kabul edip etmeme kararını geçersiz kılamazlar.

Başkanlık afları için bir af kurulu yoktur. Adalet Bakanlığında, başkanın rehberlik için başvurabileceği Af Avukatı Ofisi vardır. Ancak başkan bu ofisin tavsiye ve önerilerini dinlemek zorunda değildir. Başkanlık afları genel olarak valilik aflarından çok daha az kısıtlıdır.

Aflar için Kılavuz İlkeler

Cezanın hafifletilmesi ve af birbirinden tamamen farklı süreçlerdir. Cezanın hafifletilmesi, cezayı kısmen veya tamamen azaltır. Cezanın hafifletilmesi, mahkumiyet olgusunu değiştirmez veya kişinin masum olduğunu göstermez. Mahkumiyet sonrası uygulanan medeni engeller, cezanın hafifletilmesiyle ortadan kalkmaz. Cezanın hafifletilmesine hak kazanabilmek için mahkumun aşağıdaki özelliklere sahip olması gerekircezasını çekmeye başlamıştır ve mahkumiyet kararına mahkemede itiraz edemez.

Buna karşılık, aflar, yönetimdeki yürütme otoritesinin affediciliğinin bir göstergesidir. Genellikle, kişinin suçunun sorumluluğunu kabul ettiği ve mahkumiyet veya salıverilmeyi takiben önemli bir süre boyunca iyi hal gösterdiği durumlarda verilir. Affa benzer şekilde, aflar masumiyet anlamına gelmez; aklanma ile aynı şey değildir. AflarBununla birlikte, sivil cezaları kaldırarak oy kullanma, jüride yer alma ve yerel ya da eyalet makamlarında bulunma haklarını iade etmektedir.

Bir kişi başkanlık affı arıyorsa, Adalet Bakanlığı'nın bir alt kümesi olan Af Avukatı Ofisi (OPA) aracılığıyla başvuruda bulunmalıdır. OPA'nın web sitesine göre, bir kişi af başvurusunda bulunmadan önce herhangi bir tür hapis cezasından kurtulduktan sonra beş yıl beklemelidir. Mahkumiyet fiilen hapis cezasını gerektirmiyorsa, beş yıllık süre mahkumiyet tarihinden itibaren başlar.Ancak başkan istediği zaman birini affedebilir. Beş yıl kuralı sadece resmi kanallardan geçenler için geçerlidir. Beş yıl bekledikten sonra, OPA başvuruyu değerlendirir ve araştırır ve ardından başkana bir tavsiyede bulunur. Tüm başvuruların nihai değerlendirmesini tek başına başkan yapar.Başkan affı reddederse, başvuru sahibi iki yıl sonra tekrar deneyebilir.

Eyaletler için aflara ilişkin yönergeler farklılık göstermektedir. Birçok eyalette af başvurusu internet üzerinden yapılmaktadır. Başvuru genellikle valiliğe ya da varsa eyalet af/şartlı tahliye kuruluna yapılır. Bazı eyaletlerde, OPA'nın yerine getirdiği işleve benzer şekilde, başvuruları işleme koyan, soruşturan ve ardından valiye tavsiyelerde bulunan af ve af kurulları vardırHem eyalet hem de federal aflar için dikkate alınan faktörler şunlardır: iyi hal, pişmanlık ve suçun sorumluluğunu kabul etme, suçun ne kadar ciddi olduğu, suç geçmişi de dahil olmak üzere başvuru sahibinin geçmişi ve geçmişi. Başkan, vali veya af kurulu her vakayı bireysel olarak değerlendirir. Birçok eyalette, yetkililer yalnızca birkaç eyalette af verirve bunun hem hak edilmesi hem de gerekli olması için mükemmel bir neden olmalıdır.

Afları Çevreleyen Tartışmalar

Ocak 2012'de Mississippi Valisi Haley Barbour görevinden ayrılırken 210 eyalet mahkumunu affetti. Barbour, görev süresinin başlarında Vali Konağı'nda çalışmak üzere görevlendirilen beş mahkumu affettiği için tartışmalara neden olmuştu. Affettiği beş mahkumdan dördü eşlerini ya da kız arkadaşlarını öldürmüştü. Beşinci mahkum ise yaşlı bir adamı öldürmek ve soymak suçlarından hapisteydi. 210 mahkumdanGörevden ayrılırken affettiği kişilerin çoğu tam af niteliğindeydi, yani tüm hakları iade ediliyordu. 2012'de affettiği kişilerin neredeyse bir düzinesi katil, ikisi de tecavüzcüydü. Geri kalanlar ise alkollü araç kullanma, hırsızlık ve silahlı soygun suçlarından hüküm giymişti.

Arkansas Valisi olarak Mike Huckabee bir düzine katili affetmiştir. Affettiği adamlardan biri olan Wayne Dumond, serbest bırakıldıktan ve affedildikten sonra iki kadına daha tecavüz etmiş ve öldürmüştür.

Ünlü Başkanlık Afları

Eski Başkan Bill Clinton, Symbionese Liberation Army (SLA) tarafından kaçırılan ve beyninin yıkandığını iddia eden bir mirasçı olan Patty Hearst'ü affetti. Beyni yıkanırken Hearst, SLA'nın banka soygunları ve diğer suçları işlemesine yardımcı oldu. 1970'lerin sonunda cezası ilk olarak Başkan Jimmy Carter tarafından hafifletildi. Clinton ayrıca 48 milyon dolarlık vergi kaçakçısı Marc Rich adlı bir adamı da affetti. George H.W.Bush, İran'a yasadışı silah satışından hüküm giyen Caspar Weinberger'i affetti. Abraham Lincoln, hayvanlarla cinsel ilişkiye girmeye teşebbüsten hüküm giyen Arthur O'Bryan'ı affetti. En ünlü aflardan biri Gerald Ford'un Watergate Skandalı nedeniyle Başkan Nixon'ı affetmesidir. Jimmy Carter Vietnam'da asker kaçağı olanları affetti. Ronald Reagan "Derin Gırtlak" Mark Felt'i affetti. Franklin Roosevelt 3.687 kişiyi affetti.Woodrow Wilson sekiz yıllık görev süresi içinde 2.480 kişiyi affetti. Harry Truman 2.044 kişiyi affetti. Truman'ın affettiği kişilerden biri İkinci Dünya Savaşı sırasında askere alınmaya direnen bir Japon-Amerikalıydı. Calvin Coolidge 6 yıl içinde 1.545 kişiyi affetti. Herbert Hoover sadece dört yıl içinde tek dönemlik başkanlardan daha fazla kişiyi affetti.1,385 kişiyi affetti.