Mens rea ialah frasa undang-undang yang digunakan untuk menggambarkan keadaan mental seseorang mesti berada semasa melakukan jenayah supaya ia disengajakan. Ia boleh merujuk kepada niat umum untuk melanggar undang-undang atau rancangan khusus yang dirancang untuk melakukan kesalahan tertentu. Untuk mensabitkan kesalahan orang yang dituduh melakukan kesalahan, pendakwa jenayah mesti menunjukkan tanpa sebarang keraguan munasabah bahawa suspek secara aktif dan sedar telah mengambil bahagian dalam jenayah yang mencederakan orang lain atau harta benda mereka.

Istilah mens rea berasal daripada tulisan Edward Coke, seorang pakar undang-undang Inggeris yang menulis tentang amalan undang-undang biasa. Dia menganjurkan bahawa "sesuatu perbuatan tidak membuat seseorang bersalah melainkan fikiran [mereka] juga bersalah". Ini bermakna walaupun seseorang itu mungkin melakukan perbuatan jenayah, mereka hanya boleh didapati bersalah melakukan aktiviti jenayah jika perbuatan itu disengajakan.

Ringkasnya, mens rea menentukan sama ada seseorang melakukan perbuatan jenayah secara sengaja atau tidak sengaja. Idea ini biasanya digunakan untuk kes pembunuhan. mens rea , atau keadaan mental si pelaku semasa pembunuhan, merupakan faktor penting sama ada mereka akan diisytiharkan bersalah atau tidak bersalah. Untuk menerima sabitan, peguam mesti membuktikan bahawa pihak yang dituduh mempunyai niat atau kesanggupan untuk menamatkan nyawa orang lain. Sebaliknya, jika bukti menunjukkan kematian itu tidak disengajakan dan tidak dapat dielakkan,suspek mesti diisytiharkan tidak bersalah dan dibebaskan.

Pada tahun 1962, Institut Undang-undang Amerika mencipta Model Kanun Keseksaan (MPC) untuk mentakrifkan dengan lebih baik mens rea . Ia menyatakan bahawa untuk dipersalahkan atas sebarang aktiviti, suspek mesti melakukan perbuatan itu dengan rela hati, dengan pengetahuan tentang keputusan akhir atau secara melulu tanpa mengambil kira keselamatan orang lain. Tindakan yang memenuhi kelayakan ini dilihat sebagai jenayah yang disengajakan, walaupun pelaku mendakwa tidak menyedari bahawa aktiviti mereka adalah menyalahi undang-undang. Konsep ini terletak di bawah undang-undang A.S. yang menyatakan "kejahilan undang-undang atau kesilapan undang-undang bukan pembelaan terhadap pendakwaan jenayah".

Setiap jenayah yang dibicarakan di mahkamah mempunyai dua faktor: actus reus , perbuatan jenayah sebenar, dan mens rea , niat untuk melakukan perbuatan itu. Pendakwa raya mesti membuktikan bahawa kedua-dua syarat ini wujud untuk memenangi sabitan.