Charles Norris lindi në një familje të pasur në Filadelfia më 4 dhjetor 1867. Në vend që të bënte një jetë luksi, Norris vendosi të studionte mjekësi në Universitetin e Kolumbisë. Më pas ai udhëtoi në Berlin dhe Vjenë për të vazhduar studimet e tij mjekësore, dhe pas kthimit në SHBA, Norris solli njohuri që do të ndryshonin përgjithmonë hetimin penal.

Para Norris, Ekzaminuesit Mjekësor nuk ekzistonin. Ekspertët e qytetit morën trupat e pajetë. Nuk kërkohej asnjë parakusht për të qenë mjek ligjor; kushdo mund ta bënte. Fitimi i parave ishte motivimi i vetëm për mjekët, pasi ata paguheshin për çdo trup. Kur më shumë trupa u përpunuan shpejt, u bënë më shumë para. Pagesa mund të bëhej edhe nëse dikush donte të fshihte të vërtetën e shkakut të vërtetë të vdekjes. Në raste të tjera, nëse shkaku i vdekjes nuk ishte i dukshëm, ai përfundonte si një tjetër rast i ftohtë. Askush nuk mori kohë për të bërë një hetim vdekjeje për vdekjet e pashpjegueshme dhe shkenca rrallë luante një rol në zbatimin e ligjit.

Europianët, megjithatë, po zhvillonin një mënyrë për të përdorur provat shkencore në sistemin e drejtësisë penale. Norris kishte besim në këtë koncept dhe iu bashkua aleancave që donin të çlironin qytetin nga mjekët kur u kthye në SHBA. Këto aleanca kërkonin profesionistë të trajnuar që të hetonin shkaqet e vdekjes. Në vitin 1918, Norris arriti të emërohej Kryeekzaminues Mjekësor në Spitalin Bellevue në New York City. Detyra e tij ishte të hetontevdekje të dyshimta ose të dhunshme, dhe ishte larg nga një punë e lehtë.

"Red Mike" Hylan, kryebashkiaku i Nju Jorkut, donte një Ekzaminues Mjekësor që do t'i bënte favore. Norris nuk ishte ai lloj njeriu. Ai kishte dëshirën të krijonte "sistemin e drejtësisë mjekësore" që ishte thjesht i bazuar në shkencë, në vend që të vazhdonte me sistemin nëse statusi social kishte më shumë rëndësi sesa e vërteta në dënime dhe lirime. Për të ndihmuar me këtë, Norris i kërkoi Alexander Gettler të bashkohej me ekipin e tij dhe ata krijuan laboratorin e parë toksikologjik në vend.

Norris dhe Gettler zgjidhën me sukses shumë raste në lidhje me toksikologjinë, megjithatë publiku kishte vështirësi të pranonte ndryshimin dhe të vërtetën. E vërteta ishte që komponimet e rrezikshme i rrethonin pasi kompanive farmaceutike nuk u kërkohej të zbulonin asnjë informacion në lidhje me produktet e tyre dhe as t'i testonin ato dhe njerëzit po keqpërdornin produkte që kishin një shpenzim vdekjeprurës. Norris u përpoq të ngrejë alarmin se shumë vdekje përfshinin cianidin, arsenikun, plumbin, monoksidin e karbonit, alkoolin e denatyruar, radiumin dhe taliumin, por ai u tall nga publiku dhe tre kryebashkiakë të ndryshëm që nuk e mbështetën departamentin e tij.

Norris bëri gjithçka që ishte në fuqinë e tij për të mbajtur funksionin e zyrës së tij. Ai madje përdori paratë e tij për të financuar departamentin kur Hylan shkurtoi fondet e tij. Kryetari i dytë i bashkisë, Jimmy Walker, nuk e ndihmoi Norrisin me çështjet e buxhetit, por ai nuk e përçmoi Norrisin siHylan bëri. Kryebashkiaku Fiorello LaGuardia, nuk i besoi Norrisit, madje e akuzoi atë dhe stafin e tij për përvetësim afërsisht 200,000 dollarësh.

Norris u trajtua dy herë në Evropë për lodhje gjatë kohës së tij si Kryeekzaminues Mjekësor, por më 11 shtator 1935 , menjëherë pas kthimit të tij nga udhëtimi i dytë, ai vdiq nga dështimi i zemrës.

Kur filloi puna e Norris dhe Gettler, policia nuk e respektoi shkencën mjeko-ligjore. Pasi policia dhe shkencëtarët më në fund filluan ta shihnin njëri-tjetrin si partnerë dhe jo si kërcënime, ata patën sukses në zgjidhjen e rasteve kriminale të pazgjidhura më parë. Charles Norris dhe Alexander Gettler revolucionarizuan hetimin penal dhe teknikat dhe gjetjet e tyre mbi kimikatet që dikur ishin të pagjurmueshme në trupin e njeriut përdoren ende nga toksikologët për të ndihmuar në zgjidhjen e vdekjeve misterioze sot.