چارلز نوریس و الکساندر گتلر - اطلاعات جنایی

John Williams 16-08-2023
John Williams

چارلز نوریس در 4 دسامبر 1867 در خانواده ای ثروتمند در فیلادلفیا به دنیا آمد. نوریس به جای زندگی لوکس، تصمیم گرفت در دانشگاه کلمبیا در رشته پزشکی تحصیل کند. او سپس برای ادامه تحصیلات پزشکی خود به برلین و وین سفر کرد، و نوریس پس از بازگشت به ایالات متحده، دانشی را به ارمغان آورد که تحقیقات جنایی را برای همیشه تغییر خواهد داد.

قبل از نوریس، بازرسان پزشکی وجود نداشتند. پزشکی قانونی شهر اجساد مرده را رسیدگی کردند. هیچ پیش نیازی برای پزشکی قانونی بودن لازم نبود. هر کسی می تواند آن را انجام دهد. پول درآوردن تنها انگیزه پزشکان پزشکی بود زیرا به ازای هر بدن حقوق می گرفتند. وقتی اجساد بیشتری به سرعت پردازش شدند، پول بیشتری به دست آمد. اگر کسی بخواهد حقیقت علت واقعی مرگ را پنهان کند، می توان پرداخت را نیز انجام داد. در موارد دیگر، اگر علت مرگ مشخص نبود، تنها به یک مورد سرد دیگر ختم می‌شد. هیچ کس برای انجام تحقیقات مرگ در مورد مرگ های غیرقابل توضیح وقت صرف نکرد و علم به ندرت در اجرای قانون نقشی ایفا کرد.

اما اروپایی ها در حال توسعه راهی برای استفاده از شواهد علمی در سیستم عدالت کیفری بودند. نوریس به این مفهوم ایمان داشت و پس از بازگشت به ایالات متحده به اتحادهایی پیوست که می خواستند شهر را از شر پزشکی قانونی خلاص کنند. در سال 1918، نوریس موفق شد به عنوان پزشک ارشد در بیمارستان Bellevue در شهر نیویورک منصوب شود. کارش تحقیق بودمرگ‌های مشکوک یا خشونت‌آمیز، و کار آسانی نبود.

همچنین ببینید: سانی لیستون - اطلاعات جنایی

«رد مایک» هیلان، شهردار نیویورک، یک معاینه پزشکی می‌خواست که به او لطف کند. نوریس آن جور آدمی نبود. او میل به ایجاد «نظام عدالت پزشکی» داشت که صرفاً مبتنی بر علم بود، به جای ادامه دادن با این سیستم، موقعیت اجتماعی بیش از حقیقت در محکومیت‌ها و تبرئه‌ها اهمیت داشت. برای کمک به این امر، نوریس از الکساندر گتلر خواست تا به تیم او بپیوندد و آنها اولین آزمایشگاه سم شناسی را در کشور ایجاد کردند.

نوریس و گتلر به طور متوالی بسیاری از موارد مرتبط با سم شناسی را حل کردند، با این حال عموم مردم در پذیرش تغییر و حقیقت با مشکل مواجه بودند. حقیقت این بود که ترکیبات خطرناک اطراف آنها را احاطه کرده بود زیرا شرکت های داروسازی ملزم به افشای هیچ اطلاعاتی در مورد محصولات خود نبودند و آنها مجبور نبودند آنها را آزمایش کنند و مردم از محصولاتی که هزینه های مرگبار داشت سوء استفاده می کردند. نوریس سعی کرد هشدار دهد که بسیاری از مرگ‌ها شامل سیانید، آرسنیک، سرب، مونوکسید کربن، الکل دناتوره شده، رادیوم و تالیم است، اما توسط مردم و سه شهردار مختلف که از اداره‌اش حمایت نکردند مورد تمسخر قرار گرفت.

نوریس تمام تلاش خود را کرد تا دفتر خود را حفظ کند. او حتی زمانی که هایلان بودجه خود را قطع کرد، از پول خود برای تأمین مالی بخش استفاده کرد. شهردار دوم، جیمی واکر، به نوریس در مسائل مربوط به بودجه کمک نکرد، اما او نوریس را تحقیر نکرد.هیلن انجام داد. شهردار فیورلو لاگواردیا، به نوریس اعتماد نداشت و حتی او و کارکنانش را به اختلاس نزدیک به 200000 دلار متهم کرد.

نوریس در طول مدتی که به عنوان رئیس پزشک پزشکی مشغول بود، دو بار به دلیل خستگی در اروپا تحت درمان قرار گرفت، اما در 11 سپتامبر 1935 ، اندکی پس از بازگشت از سفر دوم، او بر اثر نارسایی قلبی درگذشت.

وقتی کار نوریس و گتلر شروع شد، پلیس به علم پزشکی قانونی احترام گذاشت. هنگامی که پلیس و دانشمندان در نهایت یکدیگر را به عنوان شریک و نه تهدید دیدند، در حل پرونده های جنایی که قبلاً غیرقابل حل بودند، موفق شدند. چارلز نوریس و الکساندر گتلر تحقیقات جنایی را متحول کردند و تکنیک ها و یافته های آنها در مورد مواد شیمیایی که زمانی در بدن انسان غیرقابل ردیابی بودند، هنوز توسط سم شناسان برای کمک به حل مرگ های مرموز امروزه استفاده می شود.

همچنین ببینید: وینونا رایدر - اطلاعات جنایی

John Williams

جان ویلیامز یک هنرمند، نویسنده و مربی هنر باتجربه است. او مدرک لیسانس خود را در رشته هنرهای زیبا از موسسه پرات در شهر نیویورک گرفت و بعداً مدرک کارشناسی ارشد خود را در رشته هنرهای زیبا در دانشگاه ییل ادامه داد. برای بیش از یک دهه، او هنر را به دانش آموزان در هر سنی در محیط های آموزشی مختلف آموزش داده است. ویلیامز آثار هنری خود را در گالری های سراسر ایالات متحده به نمایش گذاشته است و چندین جایزه و جوایز برای کارهای خلاقانه خود دریافت کرده است. ویلیامز علاوه بر فعالیت‌های هنری‌اش، درباره موضوعات مرتبط با هنر نیز می‌نویسد و کارگاه‌هایی درباره تاریخ و تئوری هنر تدریس می‌کند. او مشتاق تشویق دیگران به ابراز وجود از طریق هنر است و معتقد است که همه ظرفیت خلاقیت را دارند.