Mae cosb gyfalaf wedi bodoli ers canrifoedd, ond nid oedd bob amser mor gyflym a thrugarog ag y mae heddiw. Roedd rhai dulliau dienyddio cynnar yn cynnwys berwi carcharor i farwolaeth mewn olew, datgymalu collfarnwr (yn aml trwy eu tynnu a'u chwarteru - proses lle mae pedair rhaff ar wahân yn cael eu clymu i freichiau a choesau person ac yna eu cysylltu â cheffyl neu anifail mawr arall ■ Anfonir pob un o'r pedwar anifail i redeg i wahanol gyfeiriadau ar yr un pryd, gan rwygo aelodau'r carcharor i bob pwrpas a chaniatáu iddynt waedu i farwolaeth), neu osod y carcharor ar olwyn sy'n troi a'i guro â chlybiau, morthwylion, a dyfeisiau artaith eraill . Gallai llawer o'r arferion hyn gymryd oriau neu hyd yn oed ddyddiau i arwain at farwolaeth, a byddai'r person sy'n cael ei ddienyddio yn cael ei adael mewn poen. Weithiau byddai carcharor yn cael ei drin fel ergyd farwolaeth, y cyfeirir ato fel y coups de grace , ar ôl iddynt ddioddef yn ddigon hir.

Erbyn diwedd y 18fed ganrif a dechrau'r 19eg ganrif, dechreuodd y cyhoedd i weld yr arferion creulon hyn yn farbaraidd ac annynol. Ar ddechrau'r 19eg ganrif, gwaharddodd Prydain rai o'r dulliau mwy treisgar o ddienyddio. Roedd y wlad yn flaenorol wedi bod yn adnabyddus am eu dulliau gweithredu araf a phoenus ar gyfer hyd yn oed mân droseddau. Mewn gwirionedd, roedd y deddfau a oedd gan Brydain ar waith am rai cannoedd o flynyddoedd mor aml yn arwain at y Gosb Marwolaeth fel y cyfeiriwyd atynt yn ddiweddarach fel y “Cod Gwaed.”Wrth i'r llysoedd adolygu'r deddfau, roedd rhai gweithredoedd yn dal i fod yn gosbadwy trwy farwolaeth, ond gostyngwyd nifer y troseddau'n fawr. Daeth y drefn ar gyfer cyflawni’r ddedfryd hefyd yn fwy trugarog.

Ar ddiwedd y 1700au, roedd Joseph-Ignace Guillotin wedi cynnig dull cyflym o ddienyddio ar ffurf peiriant a fyddai’n dadfeddiannu person yn gyflym. Roedd y gilotîn, a ddyfeisiwyd yn Ffrainc yn union cyn y Chwyldro Ffrengig, yn beiriant uchel gyda llafn miniog razor wedi'i osod y tu mewn i strwythur pren. Byddai dienyddiwr yn codi’r llafn ac yn gosod pen y sawl a gondemniwyd oddi tano. Pan ddaeth yr amser, byddai'r llafn yn cael ei ryddhau gyda digon o rym i achosi marwolaeth ar unwaith.

Daeth dull poblogaidd arall o ddienyddio yn fwy trugarog tua'r un amser. Er bod croglenni wedi bod yn ddull poblogaidd o ddienyddio ers blynyddoedd, roeddent yn aml yn broses hir a dirdynnol. Roedd y weithdrefn newydd, drugarog yn galw am ollwng carcharorion ar gyflymder llawn ar ôl gosod trwyn o amgylch eu gyddfau. Byddai eu marwolaethau drosodd mewn amrantiad.

Mae'r Unol Daleithiau yn gyfrifol am gyflwyno dau fath o ddienyddiad a ystyrir ymhlith yr opsiynau mwyaf trugarog sydd ar gael. Y gyntaf yw'r gadair drydan, y byddai'r euogfarn yn cael ei strapio arni ac yn cael sioc drydanol gyda digon o bŵer i'w lladd yn gyflym. Un arall yw'r siambr nwy, a adeiladwyd i ddienyddio troseddwyr yn gyflym acheb boen. Mae siambr nwy yn cynnwys ystafell fach wedi'i selio'n llwyr unwaith y bydd y carcharor wedi'i ddiogelu y tu mewn. Yna caiff nwyon angheuol eu pwmpio i'r ystafell i gyflawni'r ddedfryd. Cynlluniwyd dull tebyg o chwistrellu gwenwynau i'r corff dynol hefyd, a elwir yn chwistrelliad marwol, ond mae llawer yn dadlau bod hwn yn brofiad llai trugarog a mwy poenus nag opsiynau eraill.