ریشه کلمه تروریسم از یک اصطلاح لاتین به معنای "ترس دادن" گرفته شده است. این بخشی از عبارت terror cimbricus شد که توسط رومیان باستان در سال 105 قبل از میلاد برای توصیف هراسی که هنگام آماده شدن برای حمله توسط یک قبیله جنگجوی خشن به وجود آمد، استفاده می شد. سالها بعد، این واقعیت در دوران سلطنت خونین ماکسیمیلیان روبسپیر در انقلاب فرانسه مورد توجه قرار گرفت.

ترور احساس ترس شدید و طاقت فرسا است و این دقیقاً همان چیزی است که روبسپیر برای مردم فرانسه به ارمغان آورد. پس از اعدام لویی شانزدهم، روبسپیر بالفعل رهبر دولت فرانسه شد. او یکی از اعضای حزب سیاسی ژاکوبن ها بود و از قدرت جدید خود برای حمله به دشمنان سیاسی خود، ژیروندین ها استفاده کرد. هزاران نفر به درخواست روبسپیر اعدام شدند و این به یکی از خونین ترین دوران در تاریخ فرانسه تبدیل شد. اکثر قربانیان با استفاده از گیوتین که اغلب با عنوان «تیغ ملی» از آن یاد می‌شود، سر بریده می‌شوند. هر گونه مخالفت با قدرت ژاکوبن ها فوراً سرکوب شد و مردم در ترس از مجازات زندگی کردند.

این دوره زمانی به عنوان سلطنت ترور نامیده می شد که عمدتاً در ادای احترام به terror cimbricus پس از نزدیک به یک سال، ترور به پایان رسید و روبسپیر سرنگون شد و اعدام شد. وقتی تمام شد، مردم شروع کردند به استفاده از کلمه تروریست برای توصیف شخصی کهاز طریق تهدید به زور از قدرت سوء استفاده می کند. یک روزنامه نگار در بریتانیا در مورد سلطنت ترور در روزنامه تایمز نوشت و کلمه تروریسم را به عنوان راهی برای توصیف اقدامات روبسپیر ایجاد کرد. این کلمه به قدری محبوب شد که سه سال بعد رسماً به فرهنگ لغت انگلیسی آکسفورد اضافه شد.

امروزه اصطلاح تروریسم اساساً به همین معنی است، اگرچه در طول سال ها تعریف آن بهتر شده است. این تعریف هر چه باشد، همچنان برای توصیف اعمال خشونت آمیز عمدی که برای آسیب رساندن یا کشتن شهروندان به منظور ارعاب دیگران طراحی شده است، استفاده می شود.