Marbury v. Madison, isang Kaso ng Korte Suprema noong 1803 ay isang mahalagang kaso para sa paggamit nito ng judicial review, o ang karapatan ng mga pederal na hukuman upang matukoy ang konstitusyonalidad ng batas. Nakatulong ang desisyong ito na itatag ang sangay ng hudikatura bilang hiwalay at pantay sa mga sangay na lehislatibo at ehekutibo.

Sa mga huling araw ng pagkapangulo ni John Adams, nagtalaga siya ng malaking bilang ng mga mahistrado ng kapayapaan para sa Distrito ng Columbia. Ang mga appointment na ito ay sumunod sa wastong pamamaraan. Gayunpaman, nang si Thomas Jefferson ay naging pangulo, ipinagkait niya sa Kalihim ng Estado na si James Madison ang mga komisyon na nilagdaan at tinatakan ni Pangulong Adams. Si William Marbury, isa sa mga hinirang na mahistrado, ay nagpetisyon sa Korte Suprema na pilitin si Madison na ipaliwanag ang kanyang pangangatwiran.

Sa kaso, nangatuwiran si Chief Justice Marshall na kailangang sagutin ng Korte Suprema ang tatlong tanong. Tinanong ng una kung may karapatan si Marbury sa writ na magpipilit kay Madison. Pinasiyahan ni Marshall na dahil si Marbury ay naitalaga nang maayos, siya ay nararapat sa writ. Ang susunod na tanong ay nagtanong kung ang mga korte ay maaaring magbigay ng gayong sulat. Muli, nagpasya si Marshall pabor kay Marbury dahil may karapatan ang mga korte na mag-isyu ng remedyo para sa isang legal na karaingan. Sa wakas, tinanong ng Korte kung ang Korte Suprema ang nararapat na hukuman na mag-isyu ng writ. Sa bagay na ito, pinasiyahan ni Marshall si Madison.

Ang kanyang pangangatwiran sa pamumunolaban kay Marbury ay umasa sa paniwala ng judicial review. Nagpetisyon si Marbury sa Korte Suprema batay sa mga kapangyarihang ipinagkaloob ng Batas ng Hudikatura ng 1789. Gayunpaman, sa pagsusuri ng korte, labag sa konstitusyon ang batas na iyon dahil binigyan nito ang Korte ng mga kapangyarihan na hindi pinalawig sa Konstitusyon. Nagtalo si Marshall na noong nagpasa ang Kongreso ng mga batas na salungat sa Konstitusyon, obligasyon ng korte na mamuno sa Konstitusyon.

Bagama't sa huli ay hindi natanggap ni Marbury ang kanyang komisyon, ang kasong ito ay naka-code sa paniwala na ang Supremo Maaaring magpasya ang korte sa legalidad ng batas. Pinalakas nito ang kapangyarihan ng hudikatura na ginagawa itong pantay at hiwalay sa alinman sa iba pang sangay.